Rik & Peter Luining @ NP3
Onderwerpen die we aanraakten tijdens ons gesprek. Nieuwste youtube werk van Rik. In dit werk zet Rik voor het eerst zijn materiaal, dat hij van youtube haalt en resampled, ook weer (voor iedereen toegankelijk) terug op youtube. Zodat youtube door hem voor het eerst gezien/ gebruikt wordt als een echt podium. Aangezien het hier om een nieuwe stap en moedige stap in zijn werk gaat, maakte het mij nieuwsgierig naar waarom juist deze stap en waarom deze andere context. Vragen die voor Rik nog niet helemaal bleken te zijn uitgekristalisseerd wat gezien de prilheid van deze stap in zekere mate ook niet verwonderlijk is. Vervolgens richtten we ons op de Riks voorkeuren wat kunst betreft. Hierbij werd duidelijk dat naast een voorkeur voor intuitief werk er bij Rik ook een sterke interesse is in streng conceptueel werk. Dieper ingaande op beide typen werk bleek er naast een helder aanwezig abstract inzicht er nog niet zoveel aandacht te zijn besteed over het plaatsen zijn eigen werk in een bredere kunstcontext. Als laatste toonde Rik mij een ouder werk getiteld "Audio Massage". Toen hij over dit werk begon te vertellen vielen bij mij ook de eerder getoonde werken op hun plaats. Voor dit werk werden alledaagse dingen als kam en appel op een totaal andere manier gebruikt (als instrumenten). Iets dat je ook terugziet in de youtube videos waar banale footage wordt gedeconstrueerd. Concluderend zou je kunnen stellen dat gegeven de diversiteit van de verschillende werken die Rik tot nu toe presenteerde het geheel op het eerste gezicht een onsamenhangende indruk maakt. Echter als het op een andere/ duidelijker manier zou worden gepresenteerd, dus voorzien van kunstcontext en persoonlijke noten, worden de verbanden duidelijker. De laatste twee punten (kunstcontext en persoonlijke noten) zijn vooral belangrijk waar het gaat om het nieuwste werk dat voor het eerst ook in een niet kunstcontext wordt geplaatst. Wat er nog wel opgemerkt dient te worden is dat veel van Riks werken los van elkaar gezien in de meeste gevallen weinig uitleg behoeven en zonder enige kennis van zaken voor de toeschouwer tot zich zijn te nemen.
vrijdag 27 juni 2008
donderdag 26 juni 2008
woensdag 25 juni 2008
dinsdag 24 juni 2008
PROMO 14: Rik Möhlmann
[Prototype] voor [De Zwembandjes Van Het Kunstdiscours]
related posts (2)
TODOIST (subblog)
2 statements
PROMO 14: Rik Möhlmann
zondag 22 juni 2008
zaterdag 21 juni 2008
PROMO 14: Rik Möhlmann
Verslagje van Koert:
Rik & Koert @ NP3
Rik start de ontmoeting met het tonen van een aantal video's. Onmiddelijk valt op dat hij een bijzondere sensibiliteit heeft voor associatieve videomontage. Rik toont hier een ambachtelijke kwaliteit die je weinig ziet. Dat is mooi. Conceptueel zijn de video's niet zo duidelijk. Rik gunt het zichzelf om meerdere concepten tegelijk in een video toe te laten. Is dit ambigue rijkheid of gewoon onduidelijk? Accoord, Rik Möhlmann (NL, 1980) collects and recycles representations from a wide variety of discourses and subcultures by letting them meet and collide. Maar wat wil deze man? Wat is de urgentie? Een quote in de Ophra Winfrey show van een man die taal wil afschaffen biedt enige houvast.
We hebben veel gesproken over ons gedeelde mediabewustzijn: De niet te onderschatten impact van mediaervaringen op de menselijke belevingswereld. Hoe hier als kunstenaar in te intervenieren? Hoe hier iets aan toe te voegen?
Na een paar uurtjes babbelen en werk bekijken realiseerden we ons dat we wel erg veel spraken over de betekenis van kunst ten opzichte van andere disciplines en over de verschillende podia om werk te presenteren. Dit is relevant voor Rik omdat hij duidelijk bezig is om zich buiten de geeigende expositie podia te orienteren. Het moge duidelijk zijn dat een video op youtube iets heel anders betekent dan een video in een witte expositieruimte. Rik is duidelijk aangetrokken tot de vrijere contexten, wat ik toejuich. Als je jezelf als kunstenaar serieus neemt, neem je niet de kunstwereld, maar de echte wereld als podium. Het is echter ook belangrijk te realiseren wat de 'affordances' van de diverse contexten zijn. Rik is hier mee bezig. Wordt vervolgd.
Rik & Koert @ NP3
Rik start de ontmoeting met het tonen van een aantal video's. Onmiddelijk valt op dat hij een bijzondere sensibiliteit heeft voor associatieve videomontage. Rik toont hier een ambachtelijke kwaliteit die je weinig ziet. Dat is mooi. Conceptueel zijn de video's niet zo duidelijk. Rik gunt het zichzelf om meerdere concepten tegelijk in een video toe te laten. Is dit ambigue rijkheid of gewoon onduidelijk? Accoord, Rik Möhlmann (NL, 1980) collects and recycles representations from a wide variety of discourses and subcultures by letting them meet and collide. Maar wat wil deze man? Wat is de urgentie? Een quote in de Ophra Winfrey show van een man die taal wil afschaffen biedt enige houvast.
We hebben veel gesproken over ons gedeelde mediabewustzijn: De niet te onderschatten impact van mediaervaringen op de menselijke belevingswereld. Hoe hier als kunstenaar in te intervenieren? Hoe hier iets aan toe te voegen?
Na een paar uurtjes babbelen en werk bekijken realiseerden we ons dat we wel erg veel spraken over de betekenis van kunst ten opzichte van andere disciplines en over de verschillende podia om werk te presenteren. Dit is relevant voor Rik omdat hij duidelijk bezig is om zich buiten de geeigende expositie podia te orienteren. Het moge duidelijk zijn dat een video op youtube iets heel anders betekent dan een video in een witte expositieruimte. Rik is duidelijk aangetrokken tot de vrijere contexten, wat ik toejuich. Als je jezelf als kunstenaar serieus neemt, neem je niet de kunstwereld, maar de echte wereld als podium. Het is echter ook belangrijk te realiseren wat de 'affordances' van de diverse contexten zijn. Rik is hier mee bezig. Wordt vervolgd.
maandag 16 juni 2008
PROMO 14: Rik Möhlmann
Hoewel ze simultaan zijn geboren, waren 'De Zwembandjes Van Het Kunstdiscours' en 'ThouTubus' inmiddels mijlen ver uiteen gedreven. Een reunie tussen de twee levert een bijna voor de hand liggende ontmoeting op in een nieuw logo voor ThouTubus:
ThouTubus
De Zwembandjes Van Het Kunstdiscours
ThouTubus
De Zwembandjes Van Het Kunstdiscours
zondag 15 juni 2008
PROMO 14: Rik Möhlmann
TODOIST (subblog)
'De Zwembandjes van het Kunstdiscours' - upgrade van idee-status naar project-status. Dit wil zeggen: opgenomen in mijn online list-/taskmanager TODOIST - een tool geinspireerd op GTD.
Elk screenshots laat de progressie zien in dit project. Dit is een eerste verkenning van het publiceren van elke fysieke handeling in de context van een totaal cognitief gedistribueerd leven.
[prototye] voor [De Zembandjes Van Het Kunstdiscours]
'De Zwembandjes van het Kunstdiscours' - upgrade van idee-status naar project-status. Dit wil zeggen: opgenomen in mijn online list-/taskmanager TODOIST - een tool geinspireerd op GTD.
Elk screenshots laat de progressie zien in dit project. Dit is een eerste verkenning van het publiceren van elke fysieke handeling in de context van een totaal cognitief gedistribueerd leven.
[prototye] voor [De Zembandjes Van Het Kunstdiscours]
PROMO 14: Rik Möhlmann
Een verslagje van Arie Altena in een lijst met onderwerpen waarover we zoal gepraat hebben in PROMO op vrijdag 13 juni: David Foster Wallace, The Broom of the System, E in Pluribus Unum, A Supposedly Fun Thing I'll never do Again, voorbij de postmoderne ironie, afrekenen met de Amerikaanse postmodernistische fictie, de ironische afstand en metafictionele grappen bewerkstelligen hetzelfde effect als de televisie. Dit alles in 1990. Dave Eggers boeken mogen populairder zijn, maar vergeleken bij DFW's werk is het allemaal eerder simpel en plat, Infinite Jest: de invloed van media op de mens, alle soorten media, van televisie tot schimmels. Het onhandige van het niet hebben van een laptop. De muis van andermans computer gebruiken en steeds de weg kwijtraken, steeds gebeurt er iets onverwachts, omdat wat in jouw browser de google-box is, hier een zoek-in-youtube-box is. ThouTubus. Video's verzamelen. Als materiaal. Hoe vind je goede video's? Reactievideo's maken. Muziek bij een youtubevoetfetisjvideo. Een oproep op Thoutubus. My Little Nijlpaard versie 1, 2006. De reenactement uit 2008, helemaal gemaakt uit found footage – youtubefootage -. Veel sterker. Betekenissen zijn aangezet door gebruik van specifieke footage en geluid. De structuur was gegeven – dan daarbij beeld kiezen, uit vele mogelijkheden. Ken Jacobs. Elektriciteit is onze hobby. Oorbeek. Fietsen, het maken van routekaartjes als metafoor voor omzervingen op het internet (idee van Rik). Mp3-blogs. Verzamelen. Videotapes. Hoe je werkt en het belang van al de dingen die je doet die juist niets te maken lijken te hebben met je project. Audio Massage. De zwembandjes om de kunstliefhebber of de kunst drijvende te houden op de woeste zeeën (metaforen) – met Metropolis M of de Witte Raaf. Het belang van de keuze van presentatievorm. Wat werkt? Waar werkt het verhaal het best? In welke vorm?zaterdag 14 juni 2008
donderdag 12 juni 2008
PROMO 14: Rik Möhlmann
Chat with Daniel Dennis de Wit
11:13 PM Daniel: erg goed dat je je filmpjes nu meer transmediaal zijn was bang dat je in het hypermediale zou blijven hangen 11:14 PM geenszins waren m'n twijfels terecht... ik bied nederig u mijn verontschuldigingen aan me: :) 11:15 PM Daniel: heeft vincent dat boek van me al opgehaald? 11:16 PM me: de bezum van het systeem? nee. zal ik het anders meenemen naar np3? Daniel: is vinnie daar dan regelmatig? jij mag het ook wel lezen 11:17 PM me: het lijkt me een interessant boek. ja laat ik dat doen. als hij langs komt is ie voor hem.. Daniel: ja cool hij is m'n grote held 11:18 PM hij zal ons helpen uit de post-modernistisch modderpoel van ironie te geraken 11:19 PM me: :) ben benieuwd naar zn boek. nog ff 'de val' van camus uitlezen dunnetje Daniel: heeft dat iets met de zondeval te maken? 11:21 PM me: hmm moment.. 'De man en de kinderen worden eigenlijk in een val gelokt en aan het eind van het verhaal valt ze in een put daarom de titel De val' Daniel: ah ik had het mis me: tjah Daniel: kan gebeuren me: blijkbaar Daniel: ben ook maar een mens ten slotte 11:22 PM me: compleet met beperkingen Daniel: en de wil tot verbetering 11:25 PM me: onbevredigbaar, doch eeuwig volhardend in de hunkering naar opblaasbaar vee. Daniel: iets in die geest :) 11:27 PM me: morgen komt arie altena op bezoek. nog ff beetje voorbereiden en dan mijn vermoeide hoofd trakteren op een fabeltjeskrant kussen.. Daniel: :) goed dat je de poet in jezelf blijft aanhalen 11:28 PM morgen heb je een inlog voor rechthoek.nl me: ik ben vereerd 11:29 PM Daniel: ik wil misschien wel af van artbrainfart... me: hmm.. verkopen? Daniel: geen belangstelling voor 11:30 PM me: op marktplaats zetten. Daniel: lol ik denk dat m'n enige waardevolle domein rechthoek.nl is me: over marktplts gesproken.. ff snel kijken of er nog zwembandjes in de aanbieding zijn... Daniel: lol 11:31 PM had je dat plaatje van de metropolism zwembandjes zelf ge-edit? me: ja. wil die fotoshop schets in materie realiseren.. Daniel: echt supervet 11:32 PM als je het een beetje netjes en straak maakt, wil ik het misschien wel kopen ;) strak me::) haha cool! misscxhien op de achterkantjes statement en antistatement.. wat denk jij? Daniel: die koud en warm? ja doen me: ja die moeten ze wel effen zijn 11:33 PM Daniel: hoop dat je dat kan vinden er staan meestal veiligheids-dingen op me: ja Daniel: anders kan je misschien zelfde kleur plastic eroverheen plakken of vinyl-stickers 11:34 PM moet je aan iemand vragen met veel materiaal-kennis bernaud of jeroen ofzo bernaud is in dublin 11:35 PM me: ja goeie tip! 11:36 PM Daniel: of eerst je digitale-schets, ook ff schetsen op echte zwembandjes met stift ofzo en daarna een nette versie maken laten maken Daniel: allermooist is denk ik idd effen zwembandjes, en dan erop zeefdrukken me: blijft dat op plastic..? elastisch.. Daniel: zeefdrukken kan op alles hangt van de verf af 11:38 PM me: mijn mam kan ook zeefdrukken, is ze mee afgestudeerd in ..?1988? in enschede Daniel: cool heeft z'n zo'n zeef? 11:39 PM me: nee, maar wel een netwerk van zeefteefen vermoed ik Daniel: lol 11:40 PM me: ze zullen het ook wel goed doen in de display.. van np3 Daniel: oeh ja me: 11:42 PM wou nog ff wat posten op blog.. wellicht deze chat publiceren.. 11:43 PM Daniel: mijn toestemming heb je 11:44 PM me: thnx | |
PROMO 14: Rik Möhlmann
PROMOtekst door Josien Beltman
De video’s van Rik Möhlmann zijn een samenraapsel van zelfgeschoten materiaal en geleende beelden van het internet. Schokkerig gefilmde scènes worden afgewisseld met verstilde momenten waarbij de camera afdaalt onder water. Het oorspronkelijke geluid is in veel situaties vervangen door zelfgecomponeerde audiofragmenten, die veelal zijn geproduceerd met huis- tuin- en keukenobjecten als knikkers in bakjes met water, borden en bestek.
Hoewel film zijn belangrijkste medium lijkt, profileert Möhlmann zich nadrukkelijk als mediakunstenaar. Het bestempelen van zijn werk als videokunst beschouwt hij als een te beperkte omschrijving van zijn activiteiten. Bovendien speelt ‘medium’ als theoretisch concept een belangrijke rol in zijn denken over kunst. Het gegeven dat media veelvuldig worden ingezet om een zo transparant mogelijke blik op de werkelijkheid te bieden, maar tegelijkertijd een zuivere objectieve kijk in de weg staan, fascineert hem zeer. Zo wil een schilderij een doorkijkje zijn naar de ons omringende wereld, maar uiteindelijk is het slechts verf op een doek waarmee de maker zijn visie communiceert. Deze tegenstrijdigheid, die door Möhlmann wordt aangeduid als ‘verdubbeling’, is een belangrijk uitgangspunt voor zijn eigen werk.
Zo maakte hij voor zijn eindexamen aan Academie Minerva de ruim drie minuten durende video My Little Nijlpaard: Original (2006). In deze collage van eigenhandig gefilmde beelden en van internet geplukte amateuropnames worden ogenschijnlijk willekeurig samengebrachte beelden met elkaar afgewisseld. We zien zwemmende nijlpaarden in een aquarium, discussiërende mensen in beschonken toestand en dansende plastic voetballen in ruig stromend water langs komen. Door verschillende bronnen naast elkaar te tonen of over elkaar te plakken wordt volgens Möhlmann duidelijk op welke uiteenlopende manieren een medium gebruikt kan worden.
Maar is de bewustwording van de ‘verdubbeling’ ook de voornaamste reactie die bij de beschouwer wordt opgeroepen? In eerste instantie leveren de collages grappige, goed gevonden of enigszins bevreemdende situaties op. De afwisseling van totaal verschillende beelden en omstandigheden is voor de hedendaagse kijker zozeer gemeengoed, dat het beoogde bewustwordingsproces wellicht niet direct in gang wordt gezet. De kracht van het werk schuilt dan ook niet zozeer in het afwisselend tonen van verschillende ‘perspectieven’, maar in de betekenisvolle combinaties van beeld en geluid. Op het moment dat de camera in My Little Nijlpaard naar beneden zakt om de onderwaterwereld te filmen en het onophoudelijke geruis van stromend water plaats maakt voor een rustgevend zelfgecreëerd geklots, treedt de bewustwording in. Zowel beeld als geluid ‘tonen’ ons water, maar toch werkt het bevreemdend. Hoewel het water klinkt als water, zou het in deze omstandigheid in werkelijkheid anders klinken. Door de bevreemdende klanken ontstaat er een afstand tussen het beeld en de kijker en wordt laatstgenoemde eerder een beschouwer van het medium - in dit geval video - dan dat hij er door meegevoerd wordt.
De combinaties van beeld en geluid zijn ook zeer betekenisvol in de zin dat klanken het beeld een totaal andere landing kunnen geven en omgekeerd. Treffend voorbeeld is de korte video Tone Fetish (2008). Uitgangspunt was een op internet gevonden amateurfilmpje van een jonge vrouw gezeten op een bed. Ze heeft haar blote voeten vlak voor de camera geplaatst die zich aan het voeteneind bevindt en beweegt haar tenen willekeurig op en neer, zonder de intentie te hebben om een ritme aan te geven. Möhlmann, in wiens hoofd direct een muziekstuk ontstond bij het zien van de video, heeft er droge tonen van een accordeon overheen geplakt die de beweging volgen. Als gevolg van de interventie is de aanvankelijk aanwezig erotische lading totaal verdwenen en is de aandacht meer naar de (beweging van) de voeten verplaatst.
Daar waar de zelfgemaakte geluiden zijn verwoven met beelden, wordt de in aanleg aanwezige menselijke neiging tot associëren het sterkst aangewakkerd. Omdat het geluid niet precies overeenkomt met wat men ziet, ontstaat er ruimte voor eigen invulling. Een dergelijke ervaring vormde voor zelf Möhlmann aanleiding het medium geluid verder te exploreren in zijn werk. ‘Tijdens een vakantie lag ik ’s ochtends in m’n tent en hoorde allemaal geluiden om me heen die ik niet precies kon thuis brengen: gekraak, geritsel, getik van borden en bestek. Ik ben toen op het idee gekomen om audiomassages te gaan geven (maken van zachte geluiden middels onder meer gebruiksvoorwerpen rondom iemands hoofd). Geluid staat meer opzichzelf en draagt minder referenties in zich.’
Zelf omschrijft Möhlmann zijn werkwijze ook wel als ‘spelen op professioneel niveau’. Op een associatieve wijze bouwt hij een betekenisvol knip- en plakwerk van beeld en geluid. Maar zijn werk is niet geheel vrijblijvend. Tegelijktijd streeft hij er ook naar het ingesleten kijk- en denkpatroon van mensen te doen wankelen, als is het maar voor even. Zijn recente stap om de kunstruimte ‘als podium’ te verruilen voor het internet kan misschien ook in dit licht gezien worden. Tijdens PROMO heeft hij verschillende filmpjes gemaakt die via het You Tubeaccount Thou Thubus direct op het internet zijn (terug)geplaatst, om zodoende een relatief argeloos publiek te bereiken dat onvoorbereid is op kunst of een ‘artistieke interventie’.
Josien Beltman
rikmohlmann.com
ThouTubus
De video’s van Rik Möhlmann zijn een samenraapsel van zelfgeschoten materiaal en geleende beelden van het internet. Schokkerig gefilmde scènes worden afgewisseld met verstilde momenten waarbij de camera afdaalt onder water. Het oorspronkelijke geluid is in veel situaties vervangen door zelfgecomponeerde audiofragmenten, die veelal zijn geproduceerd met huis- tuin- en keukenobjecten als knikkers in bakjes met water, borden en bestek.
Hoewel film zijn belangrijkste medium lijkt, profileert Möhlmann zich nadrukkelijk als mediakunstenaar. Het bestempelen van zijn werk als videokunst beschouwt hij als een te beperkte omschrijving van zijn activiteiten. Bovendien speelt ‘medium’ als theoretisch concept een belangrijke rol in zijn denken over kunst. Het gegeven dat media veelvuldig worden ingezet om een zo transparant mogelijke blik op de werkelijkheid te bieden, maar tegelijkertijd een zuivere objectieve kijk in de weg staan, fascineert hem zeer. Zo wil een schilderij een doorkijkje zijn naar de ons omringende wereld, maar uiteindelijk is het slechts verf op een doek waarmee de maker zijn visie communiceert. Deze tegenstrijdigheid, die door Möhlmann wordt aangeduid als ‘verdubbeling’, is een belangrijk uitgangspunt voor zijn eigen werk.
Zo maakte hij voor zijn eindexamen aan Academie Minerva de ruim drie minuten durende video My Little Nijlpaard: Original (2006). In deze collage van eigenhandig gefilmde beelden en van internet geplukte amateuropnames worden ogenschijnlijk willekeurig samengebrachte beelden met elkaar afgewisseld. We zien zwemmende nijlpaarden in een aquarium, discussiërende mensen in beschonken toestand en dansende plastic voetballen in ruig stromend water langs komen. Door verschillende bronnen naast elkaar te tonen of over elkaar te plakken wordt volgens Möhlmann duidelijk op welke uiteenlopende manieren een medium gebruikt kan worden.
Maar is de bewustwording van de ‘verdubbeling’ ook de voornaamste reactie die bij de beschouwer wordt opgeroepen? In eerste instantie leveren de collages grappige, goed gevonden of enigszins bevreemdende situaties op. De afwisseling van totaal verschillende beelden en omstandigheden is voor de hedendaagse kijker zozeer gemeengoed, dat het beoogde bewustwordingsproces wellicht niet direct in gang wordt gezet. De kracht van het werk schuilt dan ook niet zozeer in het afwisselend tonen van verschillende ‘perspectieven’, maar in de betekenisvolle combinaties van beeld en geluid. Op het moment dat de camera in My Little Nijlpaard naar beneden zakt om de onderwaterwereld te filmen en het onophoudelijke geruis van stromend water plaats maakt voor een rustgevend zelfgecreëerd geklots, treedt de bewustwording in. Zowel beeld als geluid ‘tonen’ ons water, maar toch werkt het bevreemdend. Hoewel het water klinkt als water, zou het in deze omstandigheid in werkelijkheid anders klinken. Door de bevreemdende klanken ontstaat er een afstand tussen het beeld en de kijker en wordt laatstgenoemde eerder een beschouwer van het medium - in dit geval video - dan dat hij er door meegevoerd wordt.
De combinaties van beeld en geluid zijn ook zeer betekenisvol in de zin dat klanken het beeld een totaal andere landing kunnen geven en omgekeerd. Treffend voorbeeld is de korte video Tone Fetish (2008). Uitgangspunt was een op internet gevonden amateurfilmpje van een jonge vrouw gezeten op een bed. Ze heeft haar blote voeten vlak voor de camera geplaatst die zich aan het voeteneind bevindt en beweegt haar tenen willekeurig op en neer, zonder de intentie te hebben om een ritme aan te geven. Möhlmann, in wiens hoofd direct een muziekstuk ontstond bij het zien van de video, heeft er droge tonen van een accordeon overheen geplakt die de beweging volgen. Als gevolg van de interventie is de aanvankelijk aanwezig erotische lading totaal verdwenen en is de aandacht meer naar de (beweging van) de voeten verplaatst.
Daar waar de zelfgemaakte geluiden zijn verwoven met beelden, wordt de in aanleg aanwezige menselijke neiging tot associëren het sterkst aangewakkerd. Omdat het geluid niet precies overeenkomt met wat men ziet, ontstaat er ruimte voor eigen invulling. Een dergelijke ervaring vormde voor zelf Möhlmann aanleiding het medium geluid verder te exploreren in zijn werk. ‘Tijdens een vakantie lag ik ’s ochtends in m’n tent en hoorde allemaal geluiden om me heen die ik niet precies kon thuis brengen: gekraak, geritsel, getik van borden en bestek. Ik ben toen op het idee gekomen om audiomassages te gaan geven (maken van zachte geluiden middels onder meer gebruiksvoorwerpen rondom iemands hoofd). Geluid staat meer opzichzelf en draagt minder referenties in zich.’
Zelf omschrijft Möhlmann zijn werkwijze ook wel als ‘spelen op professioneel niveau’. Op een associatieve wijze bouwt hij een betekenisvol knip- en plakwerk van beeld en geluid. Maar zijn werk is niet geheel vrijblijvend. Tegelijktijd streeft hij er ook naar het ingesleten kijk- en denkpatroon van mensen te doen wankelen, als is het maar voor even. Zijn recente stap om de kunstruimte ‘als podium’ te verruilen voor het internet kan misschien ook in dit licht gezien worden. Tijdens PROMO heeft hij verschillende filmpjes gemaakt die via het You Tubeaccount Thou Thubus direct op het internet zijn (terug)geplaatst, om zodoende een relatief argeloos publiek te bereiken dat onvoorbereid is op kunst of een ‘artistieke interventie’.
Josien Beltman
rikmohlmann.com
ThouTubus
woensdag 11 juni 2008
PROMO 14: Rik Möhlmann
Gevraagd: suggesties voor de ThouTubus recyclebox ..want zoekend naar beeldmateriaal is het makkelijk verzuipen in de oceaan van zoek-opties (een paar miljard video's). Het paradoxale is dat er zo veel beelden zijn dat je al snel afdrijft en met lege handen aanslpoelt. Mijn zwembandjes zijn nog niet lek, maar er is een storm op komst, ik voel het aan m'n water..
Over oceaanwater en zwembandjes gesproken; vlak voor mijn intrek in deze visitekaart heb ik twee complementaire statements over de hedendaagse beelden kunst gezet, wat leidde tot een (min of meer waterdichte?) metafoor:
Koud Statement: Omdat de heendaags beeldende kunst geplaagd wordt door de onbenoembaarheid van haar vakinhoud, dreigt ze te verdrinken te midden van de sterk afgekaderde ijsschotsen waarvan ze snoept, maar waarvan ze zich ook wil onderscheiden; vormgeving, technologie, wetenschap, religie, politiek, markt, entertainment; de hedendaagse beeldende kunst verhoudt zich tot alles, maar hoort nergens echt bij. Ze wordt 'kunstmatig' in leven gehouden door de zwembandjes van het kunstdiscours. Zij houden de kunst exclusief en elitair op basis van hermetisch afgesloten lucht.
Warm statement: De hedendaagse beeldende kunst is een warme waterstroom, die onafhankelijk door de diepe troggen tussen de bevroren disciplines stroomt. Boven water is ze de 'lach'-spiegel van de ijsschotsen, waartegen ze zich onder water zowel horizontaal als vertikaal afzet. De beeldende kunst kan worden ingevroren bij de solide massa van de kunstgeschiedenis, maar verdrinken zal ze niet. Voor wie de sprong in deze oceaan waagt maar toch wat drijfcomfort wenst, zijn er de zwembandjes van het kunstdiscours.
Daniel:
'De Zwembandjes van het Kunstdiscours' - upgraded van idee-status naar project-status. Dit wil zeggen: vastgelegd in mijn online list-/taskmanager TODOIST - een tool geinspireerd op GTD.
ok, laat ik het onderhuidse weer even sudderen en kruip terug naar het bovenhuidse, waar ik mij weer kan verliezen in mijn fetish voor sterrenstof, pixels en elektriciteit.
..En dieren natuurlijk
ThouTubus
Over oceaanwater en zwembandjes gesproken; vlak voor mijn intrek in deze visitekaart heb ik twee complementaire statements over de hedendaagse beelden kunst gezet, wat leidde tot een (min of meer waterdichte?) metafoor:
Koud Statement: Omdat de heendaags beeldende kunst geplaagd wordt door de onbenoembaarheid van haar vakinhoud, dreigt ze te verdrinken te midden van de sterk afgekaderde ijsschotsen waarvan ze snoept, maar waarvan ze zich ook wil onderscheiden; vormgeving, technologie, wetenschap, religie, politiek, markt, entertainment; de hedendaagse beeldende kunst verhoudt zich tot alles, maar hoort nergens echt bij. Ze wordt 'kunstmatig' in leven gehouden door de zwembandjes van het kunstdiscours. Zij houden de kunst exclusief en elitair op basis van hermetisch afgesloten lucht.
Warm statement: De hedendaagse beeldende kunst is een warme waterstroom, die onafhankelijk door de diepe troggen tussen de bevroren disciplines stroomt. Boven water is ze de 'lach'-spiegel van de ijsschotsen, waartegen ze zich onder water zowel horizontaal als vertikaal afzet. De beeldende kunst kan worden ingevroren bij de solide massa van de kunstgeschiedenis, maar verdrinken zal ze niet. Voor wie de sprong in deze oceaan waagt maar toch wat drijfcomfort wenst, zijn er de zwembandjes van het kunstdiscours.
Daniel:
11:31 PM had je dat plaatje van de metropolism zwembandjes zelf ge-edit?
me: ja. wil die fotoshop schets in materie realiseren..
Daniel: echt supervet
11:32 PM als je het een beetje netjes en straak maakt, wil ik het misschien wel kopen ;)
strak
me::) kewl! misscxhien op de achterkantjes statement en antistatement.. wat jij?
Daniel: die koud en warm?
ja doen
'De Zwembandjes van het Kunstdiscours' - upgraded van idee-status naar project-status. Dit wil zeggen: vastgelegd in mijn online list-/taskmanager TODOIST - een tool geinspireerd op GTD.
ok, laat ik het onderhuidse weer even sudderen en kruip terug naar het bovenhuidse, waar ik mij weer kan verliezen in mijn fetish voor sterrenstof, pixels en elektriciteit.
..En dieren natuurlijk
ThouTubus
woensdag 4 juni 2008
PROMO 14: Rik Möhlmann
Thou Tubus is een vers YouTube Kanaal dat moet gaan dienen als videolog tijdens PROMO. Er zal een database worden aangelegd van waaruit ik zal herkauwen en terugspugen. Ik ga daarbij opzoek naar een passende etiquette. Wat zijn mogelijke links tussen poezie, recycling en digitaal eigendom? Waar ligt de grens tussen maker en bezitter bewegende, publieke pixels (en de perceptie daarvan..)
Abonneren op:
Posts (Atom)