Zaterdag 17 mei de dag na mijn publiekspresentatie is een hele dag gereserveerd voor een coaching van Jochem van der Spek. Via J. M. Voskuil (mijn eerste coach) heb ik het werk van v.d. Spek onder ogen gekregen. Dit bleek meteen een reden om ook hem te strikken voor PROMO. Zijn kijk op mijn werk kwam tot een conlussie welke leidde tot een terugkeer naar conceptualiteit. Daar waar ik eerder in mijn werk besloot om het in mijn optiek vaak beeldarme conceptuele kunst te verrijken met visuele krachtige beelden, ligt nu inwezen een dillema. Het is niet gezegd dat ik de conclussies van de coach ook te harte neem en van grote invloed laat zijn in mijn verdere ontwikkelingen maar dit keer heeft het mij wel tot nadenken gebracht of ik daar in de toekomst niet iets mee moet doen. De werken die verschenen in de vorm van overzichten en variabelen (herhalingen) die vaak als groot eindbeeld gepresenteerd zijn kunnen ook op subtiele wijze dichter bij het uitgangspunt of concept blijven.
Work: J. v.d Spek, "triangles drawn out of the head without a grid for an underground layer"
Op mijn laatste dag (zondag 18 mei)in PROMO komt Jan Robert Leegte langs in NP3 om zijn blik op mijn werk te werpen en mij op entree level advies en evtueel begeleiding te geven op softwaretechnisch vlak om mijn systemen en (lichtelijk generatief werk misschien) te kunnen verwerken / bewerken in de computer. Ik zie gezien de soms oneidige reeksen van systemen de computer als een nuttig (hulp)middel. Ik heb in het verleden wel wat softwarematigs gedaan en verkend, maar wil binnen PROMO toch de optie benutten om iets dieper de stof in te duiken. Misschien heb ik er in het verloop van de tijd iets aan. Jan Robert Leegte is 18 mei van 12:00 tot 18:00 in NP3
reactie Jan Robert Leegte
Het was plezierig landen in Groningen, in een bed van gedeelde roots. Lars kwam uit Winsum, mijn familie woonachtig een steenworp daar vandaan. Goed voor mij om even bijgepraat te worden over de huidige status van de stad Groningen, met name op kunstgebied.
Ik had me niet ingelezen in het werk van Lars, wilde het onbevangen ervaren, en was zeer verast met het systematische karakter ervan. Lars zijn bekwaamste en belangrijkste 'tool' bleek wel zijn geduld. Of het werkelijk de geduld is getemd van frustratie weet ik niet, maar hij beheerst het met verve. We hebben samen gesproken over methoden van automatisering van het werkproces. Het lijkt overduidelijk dat zijn werk dat nodig heeft, ware het niet dat het handwerk van een seriematig werkende kunstenaar vaak een essentieel onderdeel uitmaakt van het eindproduct. Lars wil alle mogelijkheden van een systeem tonen, met handwerk zul je moeten kiezen welke je gaat uitwerken. Door automatisering kan je ze allemaal zien met een druk van de knop, leidende tot een totaal verschillende aandacht en werkproces. Handwerk geeft gewicht en zingeving aan een keuze, hoe arbitrair die ook lijkt.
In Lars zijn geval het opeenstapelen van 4 stoelen opgedoken uit een kringloopwinkel. De nonchalance van zijn keus van onderwerp in relatie tot de oerstrenge systematiek levert een lichtvoetig, misschien zelfs ludiek laagje over het werk. Iets wat misschien wel een Gronings trekje genoemd kan worden, in elk geval Nederlandse naar mijn mening. Omdat ik zelf niet met seriematige processen werk, vond ik de 'stills' in zijn werk erg interessant. De losse momenten leverden prachtige sculpturen op. De geïsoleerde beelden zijn door de (non) keus van onderwerp, namelijk de stoelen met hun eigen detail, vanzelf al erg vol. Ook voor het werk gebaseerd op de onderplaat van een zaagtafel, vol met zaagsneden in all richtingen door elkaar heen, is vol. Hier koos Lars wel voor een sculpturaal en "compact" eindbeeld. Het werk had het proces al in zichzelf verzameld, waardoor de factor tijd niet in een seriematigheid getoond hoefde te worden.
Het zijn deze aspecten die Lars drijven en in de weg zitten. Het alles van een proces tonen is teveel voor een kijker, en slaat plat. Het tonen van slechts een moment in een proces levert wel een prachtig beeld op, maar communiceert het proces weer niet. Het is aan Lars om deze complexe puzzel te ontrafelen, en ongetwijfeld tot fascinerend werk zal leveren in de toekomst.
The image is taken at the exhibition "Sainte Victoire - denken naar abstractie - #3" at SAFE in Dalsen, NL.
Np3 PROMO is voor mij een zeer welkome aanvulling / reanimatie in mijn kunstenaarsschap geweest. Het is weliswaar intensief en confronterend maar dat maakt de ontwikkeling alleen maar interessanter. Wil je ontwikkelen dan is het zo nu en dan noodzaak dieper te graven. Promo heeft mij drie nieuwe werken opgeleverd en een aanvulling op mijn eindexamen werk "Kantel- en stapelvariatiemogelijkheden in 90 graden slagen met vier stoelen kloksgewijs" waarin ik 1/16de van een systeem heb uitgewerkt. Tijdens PROMO heb ik op de resterende 15/16de van het systeem een antwoord gegeven. Naast de werken heb ik voldoende nieuwe mogelijkheden en voeding om me mee bezig te houden.
Bij deze bedank ik Np3, alle coaches, Kie Ellens, Josien Beltman, Maria Madelon van Velthoven en Arnold Veeman voor hun bijdrage aan deze periode @ Np3 PROMO.
Lars F. Nieuwenhuizen
mei 2008
Geen opmerkingen:
Een reactie posten