PROMOCoaching Linda Nijenhof
Beste Marleen,
Kort in tijd maar intensief van karakter, zo herinner ik mij ons gesprek. Een paar weken had je de tijd, 4 om precies te zijn, om 4 re-enactments te maken van 4 ‘oude’ werken. De concentratie, helderheid en subtiliteit die uit je bestaande werk spreekt, lijk je in deze periode van onderzoek te (willen?) doorbreken om je te laten meevoeren door de vele mogelijkheden die op je weg komen. Het onderzoek binnen PROMO is uitgebreid en de vragen die je jezelf stelt zijn zeer uiteenlopend.
Verrast ben ik door de ongedwongenheid van bepaalde keuzes die je maakt bijvoorbeeld voor het doen van onderzoek binnen voor jouw nieuwe disciplines en media. Dit is iets wat me bevreemd gezien de strenge en doordachte concepten die je als uitgangspunt en leidraad voor je werk lijkt te nemen. Onderzoek naar het concretiseren van beweging en aandacht voor het ontstaansproces leiden tot het maken van een choreografie voor een dansgroepje of het ter hand nemen van een videocamera. Beide relatief onbekende terreinen voor jou. Dat elke discipline en elk medium zo zijn mediumspecifieke eigenschappen heeft die (gewild of ongewild) een rol gaan/kunnen spelen binnen (het ontstaansproces van) een werk is een onderwerp waar we voornamelijk over gesproken hebben. Een choreografie en een medium als video brengen eigen mogelijkheden, uitdagingen en consequenties met zich mee. Deze ervaar je gedurende het onderzoeksproces, maar ze lijken je soms eerder te overkomen en te overspoelen, dan dat je ze binnen je werk kunt inzetten.
Interessant wordt het als je binnen een van de werken (met ritmisch stuiterende ballen) dichter bij je oorspronkelijke concept blijft en speelt met de eigenschappen van het door jou gehanteerde medium. Niet de omstandigheden of het medium vieren de boventoon, maar jij neemt de regie meer in handen! Het is in dit werk dat ik iets van de oorspronkelijke concentratie en helderheid terugzie.
Groet,
Linda Nijenhof
Momenteel ben ik bezig met het uitsnijden en het nummeren van de sheets voor op de uitnodigingen. Als de uitnodigingen klaar zijn dan zal ik ze op
Reactie PROMOcoach Anno Dijkstra:
Beste Marleen,
Het waren intensieve gesprekken afgelopen december waarin veel ter sprake is gekomen. Wat mij opviel was de tegenstelling tussen de eenvoud in je bestaand werk en de complexiteit en veelheid in je onderzoek tijdens PROMO.
Het was alsof je explodeerde in ideeën, alles was interessant en een aanleiding voor een beeld. Als een lawine kwamen ze op me af.
De eenvoud in je werk raakt me, het is een oprechte verwondering naar processen, natuurkunde, tijd. Die verwondering maak je zichtbaar in de laatste werken (stuiterballen, emmers water) door het poëtisch te benaderen. Dit in tegenstelling tot je pragmatische benadering van waaruit je begonnen bent. Dit is naar mijn mening een belangrijke stap geweest, het toe laten van die poëzie.
De hoeveelheid daarentegen zie ik niet als positief. Je laat je erg leiden door wat er in je onmiddellijke omgeving wordt gezegd, gebeurt of te zien is maar gaat voorbij aan de vraag wat voor jou nu essentieel is en aan de eisen die je autonome werk stellen. Bijvoorbeeld het begin en einde van de video met de emmers water die vol stromen. Het werk is helder, poëtisch en streng, maar vreemd genoeg onhelder en inconsequent in het begin en einde, terwijl daar de finesse van het werk liggen, daar ligt de kans op een goed werk.
Tijdens PROMO heb je als ik het goed tel 4 onderzoeken gestart, de uitkomsten van die onderzoeken kregen weinig kans op reflectie doordat er steeds weer iets anders gebeurde. Dit is jammer, alle uitgangspunten waren naar mijn mening interessant maar hebben door de veelheid niet de kans gehad dat ook werkelijk te worden.
Je verlangen naar een directe publieksparticipatie straalde in drie projecten door. Zoals je inmiddels ontdekt hebt, komt daar veel bij kijken. Het kunstwerk krijgt dan een sterke sociale kant, het gedrag van mensen verschilt enorm en is ondermeer afhankelijk van de sociale ruimte. Het idee van de uitnodigingen sprak me aan maar verdiende veel meer aandacht dan het nu gekregen heeft. Hoe krijg je niet kunstminnend publiek zo ver dat ze iets voor jou gaan doen. Essentiele vragen heb je daar niet over gesteld. Alleen al de vraag of je het zelf zou doen. Toen ik dat vroeg zei je onmiddellijk dat je het zelf zou doen maar dat was een gemakkelijk antwoord. Je had geen voorbeeld wanneer je dat zelf overkomen was en kon niet controleren of je vermoeden ten opzichte van jezelf ook werkelijk klopt. Juist dit soort zaken hebben veel aandacht nodig anders blijft het bij een halfslachtige poging.
Je hebt de afgelopen jaren in je studie en werk grote stappen gemaakt veel geleerd en ziet nu om je heen enorm veel beeldende mogelijkheden die je eerder niet gezien hebt. Dit talent, het zien van al die mogelijkheden is onmisbaar voor je kunstenaarschap maar tegelijk zijn niet al die mogelijkheden relevant voor jou en je kunst. De komende jaren zul je een weg moeten vinden om die essentiële vraag te vinden, en zoeken door wat en wie je je laat leiden. Misschien is het voor jou nu belangrijk om vooral veel te doen, je in de breedte te ontwikkelen. Ik zou je willen adviseren om bij je leest te blijven en vanuit je werk steeds kleine stappen te maken en de uitdaging te zoeken in het vinden van de juiste vorm voor je concept. (zie stukje over video met emmer water). In die werken zie ik een eigenheid die ik niet vaak ben tegengekomen.
Succes met je kunstenaarsschap.
met vriendelijke groet,
Anno Dijkstra
Geen opmerkingen:
Een reactie posten